ساز کاخن
ساز کاخن یکی از مهمترین سازهای کوبه‌ای در فرهنگ و موسیقی آمریکای لاتین و اسپانیا می‌باشد.با گسترش موسیقی آمریکای لاتین و اسپانیا در پهنه فرهنگی جهان گرایش به این ساز ساده و پرتوان روبه فزونی است و در دهه اخیر علاقمندان به آموزش این ساز در ایران نیز بسیار افزایش داشته است.
کاخن واژه‌ای اسپانیایی و به معنای جعبه یا صندوق می باشد که در مفهوم گسترده‌تر شامل تمامی سازهای کوبه‌ای چوبی می‌شود که ریشه در موسیقی آفریقا و آمریکای لاتین دارد. کاخن چه در مقام یک ساز کوبه‌ای و چه به عنوان عضوی از مجموعه بزرگتر سازهای کوبه‌ای و یا سازی کوچک‌تر و جایگزینی قابل حمل برای ساز درامز، سازگاری و تطبیق پذیری خود را در جهان ثابت کرده است.
پیدایش این ساز به اوایل سده نوزدهم در سواحل پرو باز می‌گردد. بردگان نواحی غرب و جنوب آفریقا که به آمریکای لاتین و کوبا آورده شده بودند، از کاخن به عنوان جایگزین ساز درامز که در آن زمان توسط دولت وقت ممنوع شده بود استفاده کردند که به مرور این ساز به بخش جدایی ناپذیر موسیقی کوبا و پرو تبدیل شد.
کاخن در اوایل دهه 1970 میلادی وارد موسیقی فلامنکو شد و استفاده بهینه و همه جانبه این ساز توسط نوازندگان اسپانیایی زمینه را برای شهرت جهانی ساز کاخن فراهم کرد، به گونه‌ای که در پایان دهه 1990 میلادی به یکی از پر طرفدارترین سازهای کوبه‌ای جهان تبدیل شد و در بسیاری از سبک‌های موسیقی مورد استفاده قرارگرفت.